Evropska komisija

Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). Ako se pravilno ne potkrijepe pouzdanim izvorima, sporne rečenice i navodi mogli bi biti izbrisani. Pomozite Wikipediji tako što ćete navesti validne izvore putem referenci te nakon toga možete ukloniti ovaj šablon.

Evropska komisija je političko i glavno izvršno tijelo Evropske unije. Naziva se još i Vladom Evropske unije. Evropska komisija zamišljena je kao tijelo koje djeluje tako da je odlučivanje u njemu neovisno od volje država članica (nadnacionalni karakter). Zajedno s Evropskim parlamentom i Vijećem Evropske unije, čini tri glavne institucije koje vode Evropsku uniju. Sjedište Evropske komisije je u Bruxellesu.

Evropska komisija sastoji se od povjerenika koji dolaze iz država članica. Broj povjerenika se tokom vremena povećavao (do 1973. bilo ih je 9; do 1981. bilo ih je 13; do 1986. 14; do 1995. 17; do 2004. 20; do kraja 2006. bilo ih je 25) a danas je taj broj 27 povjerenika. Vlade država članica izabiru povjerenike prema vlastitim kriterijima. Mandat povjerenika traje pet godina, i poklapa se s mandatom Evropskog parlamenta. Nakon izbora i konstituiranja novog Evropskog parlamenta, imenuju se i novi članovi Evropske komisije kako bi Parlament imao uticaj na izbor i rad Komisije.

Predsjednika Komisije bira Evropsko vijeće nakon što se vlade država članica usaglase o kandidatu, a izbor mora biti potvrđen u Evropskom parlamentu. Vijeće Evropske unije kvalificirano većinom, a u dogovoru s predsjednikom Komisije, usvaja listu povjerenika. Cijelu Komisiju potvrđuje Evropski parlament, a na kraju Vijeće Evropske unije imenuje novu Komisiju.

Evropski parlament može u svakom trenutnu raspustiti Komisiju, na način da joj izglasaju nepovjerenje, ali ne može smijenjivati pojedine povjerenike.

Osnovni zadatak Evropske komisije je pripremanje i predlaganje propisa. Budući da je Komisija zamišljena kao tijelo koje predstavlja interese građana Evropske unije, nezavisno od država članica, povjerenici ne mogu primati upute vlade države članice koja ih je izabrala.